เปิดเส้นความยากจนสากล-ไทย มีรายได้น้อยกว่าเท่าไหร่ถึงเรียกว่า 'ยากจน'
นอกจากนั้น ผลทางเศรษฐกิจดังที่กล่าวไปยังเพิ่มผลประโยชน์ให้กลุ่มธุรกิจต่าง ๆ เพิ่มอำนาจทางสังคมและเศรษฐกิจให้กับเหล่านายทุน หรือเจ้าของกิจการ ซึ่งไม่อาจพัฒนาฐานะและความเป็นอยู่ของคนในชนบทได้อย่างแท้จริง ทำให้โครงการดังกล่าวทำได้เพียงซื้อเวลาให้รัฐบาล และชะลอความร้อนแรงในการเรียกร้องการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น
ในบทความนี้ บีบีซีไทยชวนสำรวจระบบสวัสดิการของรัฐและงานวิจัยที่บ่งชี้ว่า สวัสดิการที่ "ไม่ถ้วนหน้า" ทำให้เกิดปัญหาผู้ตกหล่น และไม่ได้รับสิทธิที่ควรได้รับอย่างไร
อินโฟกราฟิก: การแก้ไขปัญหาความยากจนและความเหลื่อมล้ำในประเทศไทย
การจ่ายเงินเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ ตามระเบียบฉบับใหม่ของกระทรวงมหาดไทย เป็นการเปลี่ยนแปลงสวัสดิการจากรัฐล่าสุดที่หากมีผลในทางปฏิบัติจริง จะทำให้ระบบสวัสดิการสำหรับคนสูงวัยในไทย เปลี่ยนจากระบบ "ถ้วนหน้า" ที่ให้สิทธิทุกคนเสมอกัน เป็นระบบการสงเคราะห์ที่ต้องตรวจสอบสิทธิหรือที่เรียกว่า "พิสูจน์ความจน" แทน
สุดท้ายแล้ว lululemon เป็นแบรนด์ที่มีผลงานดีมาโดยตลอด แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเริ่มจางหายไป และความท้าทายเหล่านี้ทำให้บางคนตั้งคำถามว่า แบรนด์นี้ถึงจุดสูงสุดในอเมริกาและแคนาดาหรือยัง
วิกฤตโควิดดันตัวเลข ‘คนจน’ ประเทศไทย
ด้านปศุสัตว์ ความร้อนจะส่งผลให้สัตว์มีความเครียด อ่อนแอ และป่วยง่าย นอกจากนี้ยังส่งผลให้สัตว์ผสมพันธุ์กันน้อยลง ทำให้ผู้เลี้ยงได้ผลผลิตไม่ดีเหมือนก่อน เช่นเดียวกับการประมงที่อาจได้รับผลกระทบจากอุณหภูมิของน้ำที่สูงขึ้น ทำให้สัตว์น้ำตายยกกระชัง หรือเพาะพันธุ์ยากขึ้น
เครื่องปรับอากาศช่วยคนจนในภาวะโลกเดือดได้หรือไม่
ดังนั้น แหล่งเงินทุน หรือสินเชื่อที่ออกมาโดยภาครัฐ ต้องลดข้อจำกัด และผ่อนคลายระเบียบกฎเกณฑ์ให้มากที่สุด เพราะยิ่งหากผูกมัดด้วยขั้นตอนที่ยุ่งยาก จะเป็นการผลักในคนเหล่านี้ไปพึ่งแหล่งเงินกู้นอกระบบ จนสร้างปัญหาและภาระการชำระคืนที่หนักเกินไป และถูกเอารัดเอาเปรียบจากเจ้าหนี้อยู่เสมอ รัฐควรเข้ามาเพิ่มช่องทางการเข้าถึงเงินทุนแบบไม่ใช้ทรัพย์สินในการค้ำประกัน ออกแบบกลไกติดตามตรวจสอบ โดยอาศัยความร่วมมือกับสถาบันการเงินของรัฐ
ด้าน วิมล เห็นว่ารัฐบาลควรมีมาตรการดูแลคนจนซึ่งกำลังได้รับผลกระทบจากอุณหภูมิที่สูงขึ้นทุกปี แต่เธอยังไม่สามารถระบุได้ว่าต้องเป็นมาตรการหรือนโยบายในรูปแบบใด
เทคโนโลยี วิกฤตคนจน ความรู้ และเครื่องมือใหม่ๆ เหล่านี้ทำให้เราเห็นว่า หากรัฐปรับตัวให้ไว หันมาร่วมมือกับภาคส่วนต่างๆ เพื่อใช้เทคโนโลยีและข้อมูลให้เกิดประโยชน์ ปัญหาหลายอย่างอาจถูกแก้ไขได้เร็วขึ้น ลดความสูญเสีย และบรรเทาความเดือดร้อนของกลุ่มคนที่เปราะบางที่สุดได้ ดังตัวอย่างในประเทศโตโก